شرایط سخت زندگی شیعیان فراموش شده «سامپانگ» اندونزی و فشارهای وهابی ها بر شیعیان

شیعیان فراموش شده منطقه «سامپانگ» اندونزی که از 7 سال پیش با فشار گروه‌های وهابی از خانه و کاشانه خود آواره شده‌اند با خطر مرگ بر اثر بیماری‌های واگیردار روبرو هستند.

 

شیعیان فراموش شده منطقه «سامپانگ» اندونزی که از 7 سال پیش با فشار گروه‌های وهابی از خانه و کاشانه خود آواره شده‌اند با خطر مرگ بر اثر بیماری‌های واگیردار روبرو هستند.

«نور خالص» (Nur Kholis) یکی از آوارگان سامپانگ با اعلام مرگ یک جوان 24 ساله بر اثر بیماری سل گفت: این جوان با نام «کوریاه»(Kurriyah) بر اثر رنج ناشی از تومور و سل در بیمارستان «سوئتومو» شهر سورابایا جان باخته است.

کوریا یکی از صدها شهروند شیعه اهل سامپانگ است که از دی ماه سال 1390 بالاجبار از موطن خود رانده شده و در فلات‌های جموندو زندگی می‌کنند. شیعیان سامپانگ که پیش از سکونت در فلات‌های جموندو در ورزشگاهی در سامپانگ زندگی می‌کردند شرایط سخت و رنج آوری دارند.

در سال 2015 نیز یکی دیگر از اهالی سامپانگ به نام «بوسیدین» (Busidin) در پی نبود دارو جان خود را از دست داده بود. در آن زمان سنی های تندرو مانع از تشییع پیکر بوسیدین در زادگاهش شدند.

پیکر کوریاه نیز به سرنوشت بوسیدین دچار شد و آوارگان سامپانگ پس از ممانعت افراطی‌ها ناچار آن را در مکانی دیگر دفن کردند.

کمیسیون قربانیان و مفقودین خشونت (کنتراس) در سورایابای اندونزی از پلیس به علت مانع تراشی برای دفن شیعیان سامپانگ در روستاهای خود شکایت کرده است.

شایان ذکر است از محرم 6 سال پیش، صدها تن از شهروندان شیعه اندونزی به همراه یکی از روحانی های شیعه منطقه، بعد از به آتش کشیده شدن خانه هایشان به دست وهابی ها و سنی های تندرو، مجبور به ترک منازل خود در روستاهای نانگکرنانگ و کرم گایم در دو منطقه اومبن و سامپانگ شدند.

کمیسیون قربانیان و مفقودین خشونت (کنتراس) در سورابایا برخی مقامات حکومتی را به همکاری با وهابی‌ها برای فشار بر جامعه اقلیت شیعه سامپانگ متهم کرده است.